مراد از قدر، تقدير و اندازه گيري است و شب قدر شب اندازه گيري است و خداوند متعال در اين شب حوادث يك سال را تقدير مي كند و زندگي، مرگ، رزق، سعادت وشقاوت انسان ها و اموري از اين قبيل را در اين شب مقدر مي كند. ما در اين نوشتار به دنبال پاسخ پرسش هاي زير هستيم:

- 1حقيقت ملائكه و روح چيست و آيا اين دو يك حقيقت هستند و يا متفاوت اند؟
٢- برچه كسي نازل مي شوند؟
٣- براي چه امري نازل مي شوند؟

حقيقت ملائكه

كلمه «ملائكه» جمع ملك -به فتح لام- است و موجوداتي هستند؛ مخلوق خدا و واسطه هايي بين او و بين عالم مشهود، كه آنان را موكل بر امور عالم تكوين و تشريع كرده است و بندگان محترمي هستند كه هرگز خدا را در هر صورتي كه به ايشان فرمان بدهد نافرماني نمي كنند و به هرچه مامور شوند انجام مي دهند. (الميزان ج١٧ ص ٥، تفسير القرآن الكريم، ملاصدرا، ج٢ ص ٣٠٣) قرآن كريم در مورد ملائكه مي فرمايد: (فاطر/١) ستايش مخصوص خداوندي است كه آفريننده آسمان ها و زمين است، خداوندي كه فرشتگان را رسولاني قرار داد كه صاحب بال هاي دوگانه و سه گانه و چهارگانه اند. او هرچه بخواهد در آفرينش مي افزايد، او بر هر چيزي قادر است. طبق آيه فوق؛ ملائكه رسولان و واسطه هايي بين خدا و بين خلق هستند، تا اوامر تكويني و تشريعي او را انجام دهند و فرشتگان براي انجام امورشان مجهز به چيزي هستند، كه مي توانند با آن كاري را بكنند كه در آيه به «اجنحه» يعني بال ها تعبير شده است كه در پرندگان به منزله دست انسان است و پرندگان به وسيله آن پرواز مي كنند و از جايي به جاي ديگر منتقل مي كنند و ملائكه هم مجهز به چيزي هستند كه با آن از آسمان به زمين و از زمين به آسمان مي روند و از جايي به جاي ديگر كه مامور باشند مي روند. اين به معني اين نيست كه فرشتگان دو بال همانند بال پرندگان دارند كه پوشيده از پر است. بلكه بعيد نيست منظور از بال و پر در اين جا قدرت جولان و توانايي بر فعاليت بوده باشد كه بعضي از آن ها نسبت به بعضي برتر و داراي توانايي بيشترند. بنابراين براي آن ها سلسله مراتب در بال ها قائل شده كه بعضي داراي ٤ بال (مثني- دو دو) و بعضي داراي ٦ بال و بعضي داراي ٨ بال اند. پس بال براي ملائكه كنايه از وسيله حركت و اعمال قدرت و توانايي است، همان طور كه گفته مي شود فلان كس بال و پرش سوخت يعني نيروي حركت و قدرت و توانايي اش از بين رفت و يا فلان كس را زير بال و پر خود گرفت و امثال آن. (ر. ك. تفسير نمونه ج١٨ ص ١٦٧ و الميزان، ج ١٧، ص ٦)
طبق قرآن كريم و روايات معصومين (ع) ملائكه صفات و كاركرد ويژه اي دارند، از آن جمله: ١- ملائكه موجوداتي شريف هستند كه واسطه بين خدا و اين عالم محسوس هستند، به طوري كه هيچ حادثه اي از حوادث مهم و يا غيرمهم نيست، مگر آن كه ملائكه در آن دخالت دارند و دخالتي كه دارند تنها و تنها اين است كه امر الهي را در مجرايش به جريان اندازند و آن را در مسيرش قرار دهند. ٢- در بين ملائكه نافرماني و عصيان نيست و داراي اراده مستقل نيستند كه بتوانند غير آن چه كه خدا اراده كرد اراده كنند. «لايعصون الله ما امرهم» (تحريم/٦) ٣- آن ها مقامات و مراتب متفاوت دارند: «وما منا الا له مقام معلوم» (صافات/١٦٤) ٤- ملائكه از آن جا كه هرچه مي كنند به امر خداست هرگز شكست نمي خورند و از اين جا روشن مي شود كه ملائكه موجوداتي هستند كه در وجودشان منزه از ماده جسماني اند، چون ماده جسماني در معرض زوال و فساد و تغيير است. (ر. ك: الميزان، همان، ص ١٤-١٣)